سه شنبه بیست و هفتم تیر

میترسم

از دنیا میترسم

از فردایم میترسم

از ادامه ی این احساس میترسم

ازاینکه روز به روز بیشتر نفسم به تنگ آید

از اینکه دیگر نتوانم خودم را کنترل کنم از دیدنش

میترسم از عشق

میترسم از عشق

میترسم از دوست داشتنش

شمس لنگرودی میگوید

آیا؟ آیا کسی آنقدر دوستت دارد که از دنیا نترسی؟

من میترسم

 

 

سه شنبه بیست و هفتم تیر...

خیلی وقت هست که ننوشتم، نمیخواستم دیگه سیاه بنویسم اگر هم حالم خوب نبود، الان یهویی به دلم افتاد بیام بنویسم، رنگ و روی زندگی میتونم حس کنم اکر بتونم با زندگی خوب بازی کنم، میتونم به اینم فکر کنم زندگی هم میتونه قشنگ بشه اگه راهشو بلد باشم. باید قلبم‌را زنده نگه دارم، باید جریان تازه خون را به راه بندازم، باید دلم احساس سرزندگی‌و خوشبختی کنه، خودم را نباید زندانی کنم. دلم را نباید خاک کنم ، خودم را نباید نادیده بگیرم. زندگی باید کرد.

سه شنبه بیست و هفتم تیر...

دیشب خوشکل شده بودی ، با یک لباس آبی. نشد که یکبار دیگر در سیاهی چشمانت غرق شوم.

سه شنبه بیست و هفتم تیر...

در   آستانه   ی سی   سالگی   هستم. آیا فردای شب تولدم دنیا تغییر خواهد کرد برای من سی ساله؟ آیا جذابیتهایی را خواهم یافت که مرا شیفته خواهد کرد. یا اینکه سی سالگی فقط یک عدد دو رقمی خواهد ماند. سه دهگان . سه سه شنبه بیست و هفتم تیر...ادامه مطلب

تنها چیزی که از گذشته میخواهم   گریه   هایم است، اشک های تسکین دار. اینروزها وقتی دلم میگیرد، قلبم هم دردش میگیرد. دلم که میگیرد ، نفسم نمیتواند راهش را پیدا کند. دلم میخواهد سینه ام را چاک زنم این دو سنگ سه شنبه بیست و هفتم تیر...ادامه مطلب

دلم برای یک نفرتنگ است.
نه میدانم چه میکند
نه میدانم اکنون کجاست
حتی خبری ازغم وشادی اش هم ندارم..
لبخندش راندیده ام،
دستانش رانگرفته ام،
عطرتنش رانمی دانم،
فقط چند سالی است از او بی خبرم

سه شنبه بیست و هفتم تیر...

حالم خوب نیست
یک بغل گریه میخواهم
حداقل اگر کسی نیست
یک صدای آشنا
یک "جانم" گفتن
یک "دیوانه چته" گفتن
یک اوای تسکین دهنده
این سیاهی به قلبم فشار می آورد.
نفس کشیدنم به سختی ست
درد   دارم  ...

سه شنبه بیست و هفتم تیر...

نمیدانم خوب است یا بد. اینکه هیچ چیزی خوشحالت نکند. اینکه دلتنگ کسی نشوی و با یاد و خاطره ی کسی افسوس نخوری. نمیدانم چقدر خوب است که دیگر خاطرات آزارم نمیدهد و چقدر بد است که شور آینده کمرنگ تر و کمرن سه شنبه بیست و هفتم تیر...ادامه مطلب

کاش از یاد میبردمت.

کاش فردا که از خوب بیدارم میشوم دیگر خوابت را ندیده باشم.

کاش فراموشی بگیرم.

سه شنبه بیست و هفتم تیر...

اگر مرگ پایان زندگی بود ،آرزو داشتم بمیرم. اما هیچوقت نمیمیریم. زن گی مان ادامه میابد. دردهایمان ادامه خواهد داشت... پس چه چیزی این سیاه هی را از من جدا خواهد کرد. دین درد را این تنهایی و سکوت را...

سه شنبه بیست و هفتم تیر...